Φυσικό Περιβάλλον
Πράσινο πέπλο με πινελιές αγριολούλουδων σκεπάζει τη μικρή κοιλάδα των Πυργών που βρίσκεται στην αγκαλιά όμορφων κατάφυτων βουνών, «Αππιδάτζην», «Σσινόβα», «Βασιώτη», «Ευκάλη», «Σταυρίν», «Βικλιά» και «Πιπή». Είναι πραγματικά ένα χωριό προικισμένο με τα ομορφότερα χρώματα και αρώματα της φύσης.
Διάφορα είδη θάμνων, δέντρων και άλλων φυτών συνθέτουν τη πλούσια χλωρίδα των Πυργών . Πιο κάτω παρατίθεται ένας κατάλογος με τα είδη χλωρίδας που εντοπίστηκαν από τον Παπαγεωργίου:
Θάμνοι |
Θάμνοι |
Θάμνοι |
Δέντρα |
Άλλα φυτά |
αντρουκλιά | δάκρυα ή κλάματα της Παναγίας (ημίθαμνος ή πρασινάδα) |
μυροφόρες | ακακία | αθάνατος ή αλάς |
αόρατος | καππαρκά | ξυσταρκά | αρκοελιά | καλάμιν (πόα) |
αρκολουβκιά ή βρομολουβκιά |
κουρτουνιά | παλλούρα ή κονναρκά | ευκάλυπτος | καλοηρούδκια |
αρκοτριανταφυλλιά | λασμαρίν | περνιά | κυπαρίσσι | |
αροδάφνη | λυαρκά | σπατζιά | μαυρομμάτα |
Λουλούδια |
ασπάλαθος ή σπάλαθος |
μαζίν | σσινιές | μοσφυλλιά (ή και θάμνος) | λαλέδες |
ασπροθύμαρο (ημίθαμνος) |
μεριτζιά | τριμιθκιές | παπουτσοσυκιά | σιμιλλούθκια |
βάτος ή βαδκιά | μερσινιά | πεύκος |
Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις ομορφιές των Πυργών κατέχει το δάσος του Σταυροβουνίου, το οποίο είναι πνιγμένο στο πράσινο με «δεκάδες είδη δασικών δέντρων, αγριόθαμνων και αγριολούλουδων», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Παπαγεωργίου. Περισσότερα: Σταυροβούνι
Πηγή:
Κώστας Παπαγεωργίου, Πυργά, Κάτω από το βλέμμα του Σταυροβουνιού, Λευκωσία 2007
Ελαιοκαλλιέργεια
Η ελαιοκαλλιέργεια είναι μια από ασχολίες των κατοίκων των Πυργών.
Πιο κάτω θα σας παρουσιάσουμε κάποια στοιχεία που αφορούν την ελαιοκαλλιέργεια:
Η προετοιμασία του εδάφους είναι μια από τις πρώτες καλλιεργητικές φροντίδες των ελαιοκαλλιεργητών. Το έδαφος για να προετοιμαστεί πρέπει να εμπλουτιστεί με θρεπτικά συστατικά αλλά και να απαλλαγεί από ζιζάνια.
Το κλάδεμα των ελαιόδεντρων είναι πολύ σημαντικό για την παραγωγικότητά τους. Αυτό γίνεται είτε στις αρχές της άνοιξης, είτε κατά την περίοδο της συγκομιδής. Κατά τη διάρκεια του κλαδέματος, κόβονται όσα κλαδιά κρίνονται περιττά για να παραμείνουν στο δέντρο μόνο οι καρποφόροι κλάδοι.
Το πότισμα των ελαιόδεντρων πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή. Γενικότερα, οι ελιές δεν χρειάζονται συχνό πότισμα. Εντούτοις, τους μήνες της ανθοφορίας, τους ανοιξιάτικους δηλαδή μήνες, το πότισμα των ελαιόδεντρων είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για την αύξηση της παραγωγής τους όσο και για την ποιότητα των καρπών τους.
Από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τα τέλη Φεβρουάριου, λαμβάνει χώρα το μάζεμα των ελιών, γνωστό ως «λούβισμα». Για το «λούβισμα» των ελιών χρησιμοποιείται η μέθοδος του ραβδισμού ή αλλιώς «βάκλισμα» αλλά και σύγχρονές μέθοδοι με μηχανήματα.
Το «βάκλισμα» που είναι η παραδοσιακή μέθοδος για το μάζεμα των καρπών της ελιάς, γίνεται ως εξής: «χτυπούν» το ελαιόδεντρο με ένα ξύλινο ραβδί, τη «βάκλα» με σκοπό οι καρποί του δέντρου να πέσουν και να συγκεντρωθούν στα τεράστια πανιά που προηγουμένως τοποθετούνται κάτω από αυτό. Στη συνέχεια, οι ελιές τοποθετούνται σε κασόνια και συνήθως οδηγούνται στο ελαιοτριβείο για την παραγωγή ελαιόλαδου.
Τέλος, κάποιοι ελαιοκαλλιεργητές ακολουθούν την παραδοσιακή μέθοδο πολλαπλασιασμού των ελαιόδεντρων. Αυτή είναι ο εμβολιασμός, δηλαδή η προσαρμογή ενός κλαδιού ελιάς σ’ άλλο δέντρο. Για να καρποφορήσει ένα δέντρο χρειάζεται να περάσουν τουλάχιστον τρία χρόνια από τη φύτευσή του.
Πηγή:
Ιωνάς Ιωάννης, Παραδοσιακά Επαγγέλματα της Κύπρου, Λευκωσία, 2001, σ.487-49
Μονοπάτι της Φύσης
Το Μονοπάτι της Φύσης των Πυργών είναι ένα μονοπάτι εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, το οποίο έχει μήκος περίπου 2000 μέτρα. Το μονοπάτι αρχίζει από την περιοχή «Κρύα Βρύση» και καταλήγει στην περιοχή «Καμάρες».
Ο επισκέπτης κατά την περιήγηση του στο Μονοπάτι θα απολαύσει την κυπριακή φύση, διάφορα είδη χλωρίδας και πανίδας. Ο περιπατητής θα συναντήσει πεύκα, χαρουπιές, ποικίλη θαμνώδη βλάστηση που περιλαμβάνει «σχινιές» και «περνιές», καθώς επίσης και διάφορα πουλιά ανάμεσα τους τσίχλες και μπεκάτσες.
Αξίζει να αναφερθεί πως στο σημείο που καταλήγει το μονοπάτι υπάρχουν πετρόκτιστες καμάρες και παλαιοί νερόμυλοι, οι οποίοι θα τύχουν αναπαλαίωσης. Επιπρόσθετα, στο διπλανό καταπράσινο δάσος θα επεκταθεί το Ευρωπαικό Πάρκο και ταυτόχρονα θα δημιουργηθεί κατασκηνωτικός χώρος.
Πηγή:
Κοινοτικό Συμβούλιο Πυργών
Πάρκα
Πάρκο Ειρήνης
Το «Πάρκο της Ειρήνης» βρίσκεται στην τοποθεσία «Καμάρες», ανατολικά της κοινότητας, σε ένα μοναδικής ομορφιάς μέρος με πολλά πεύκα. Το Πάρκο δημιουργήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κόμμα «Φιλελεύθερων».
Στο Πάρκο υπάρχουν σημαίες των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κυρίαρχο είναι το κυπριακό στοιχείο, αφού πέρα από τα ξύλινα παγκάκια, τοποθετήθηκαν μεγάλα πιθάρια, ξύλινο κυπριακό «αλακάτι» και μυλόπετρες από ένα παλιό ελαιοτριβείο.
Πάρκο στο «Δάσος Εφέντη»
Στο «Δάσος του Εφέντη», στη σκιά ψηλών πεύκων τοποθετηθήκαν ξύλινα παγκάκια και ένας ειδικά διαμορφωμένος χώρος για το ψήσιμο της σούβλας.
Πάρκο -Παιχνιδότοπος
Στα Πυργά υπάρχει άλλο ένα πάρκο, γνωστό στους κατοίκους ως «Πάρκο Φτωχών Οικογενειών», το οποίο διαθέτει παιχνιδότοπο. Σ’ αυτόν υπάρχουν πολύχρωμες τραμπάλες, κούνιες και τσουλήθρες.
Πάρκο στο κέντρο της κοινότητας
Στο κέντρο της κοινότητας υπάρχει άλλο ένα πάρκο με πλακόστρωτα δρομάκια, παγκάκια και κήπο. Το ομορφότερο στοιχείο του πάρκου είναι οι ψηλοί διάσπαρτοι φοίνικες.
Πάρκο δίπλα από το παλιό νηπιαγωγείο
Ένα όμορφο πάρκο με γρασίδι, πλακόστρωτο και πολύχρωμα παιχνίδια, όπως κούνιες, τροχό, τσουλήθρες έχει δημιουργηθεί διπλά από το παλιό Κοινοτικό Νηπιαγωγείο. Αυτό το πάρκο έχει διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να περνούν ευχάριστα την ώρα τους μικροί και μεγάλοι.
Πηγή:
Κώστας Παπαγεωργίου, Πυργά, Κάτω από το βλέμμα του Σταυροβουνιού, Λευκωσία 2007
Εκδρομικός Χώρος
Κατασκηνωτικός χώρος
Σ’ ένα δεντρόφυτο, πανέμορφο καταπράσινό περιβάλλον βρίσκεται ο Κατασκηνωτικός Χώρος «Ζωοδόχος Πηγή». Οι κατασκηνώσεις οργανώνονται σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Λάρνακας. Πολλά παιδιά κάθε χρόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες συμμετέχουν στο κατασκηνωτικό πρόγραμμα. Η Ιερά Μητρόπολη Λάρνακος μεριμνά για τη μεταφορά των παιδιών στον κατασκηνωτικό χώρο.
Στον κατασκηνωτικό χώρο, υπάρχουν ένα εκκλησάκι που λειτουργεί ως εξομολογητήριο, ένας παιχνιδότοπος, και περίπου δεκαπέντε ξύλινα σπιτάκια με μεγάλη αυλή όπου τα παιδιά μαζί με τους επιτηρητές τους την χρησιμοποιούν για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Το κάθε σπιτάκι μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι οχτώ παιδιά.
Αξίζει να αναφερθεί πως στα Πυργά υπήρχε Κατασκηνωτικός Χώρος από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο οποίος βρισκόταν πλησίον του Μετοχίου της Αγίας Βαρβάρας Σταυροβουνίου. Αργότερα, όμως, το 1967, όταν η περιοχή παραχωρήθηκε στο κράτος, ο κατασκηνωτικός χώρος μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση, δηλαδή απέναντι από το Δημοτικό Σχολείο Πυργών.